Eerbetoon aan Anget Mestrom: “De knipoog was kenmerkend”

Ondanks dat bekend was wat eraan zat te komen, kwam het overlijden van Anget enorm binnen bij Tijs van Lierop, voorzitter van Lokaal Peel en Maas. Anget stond aan de wieg van de partij. “Ze heeft vanuit de Meijelse politiek uiteindelijk ook zorggedragen voor het samenvoegen van de lokale partijen. Ze heeft in het campagneteam in 2010 een belangrijke rol gespeeld. Het was ook heel uitputtend. Ik weet nog dat ik samen met Anget op het podium zat in DOK6 en dat zij zei: ‘mijn god, wat een werk’. Daar zijn we haar heel dankbaar voor”.

Anget was iemand die de controle wilde hebben, weet ook Tijs. “Helemaal. Zelfs van het laatste interview wisten wij als partij niets. Zo zie je maar weer hoe zij dat deed. Eigenwijs noemde ik het wel eens, maar dan ‘eigenwijs-wijs’. Het was Anget ten voete uit”. Wat Anget kenmerkende? Haar knipoog, zegt Tijs. “Waar die vandaan komt durf ik niet te zeggen, maar naar mijn idee is dat misschien wel een manier voor haar om een gesprek af te sluiten en bedankt te zeggen. Het is inderdaad wel iets dat Anget kenmerkte”.

Sibbe Gielen, voorzitter van Harmonie Eendracht, haalt herinneringen op aan de tijd dat Anget voorzitter van de harmonie was. Later werd ze benoemd tot erevoorzitter. Volgens Sibbe was Anget in die tijd net zo bestuurlijk als in haar functie van wethouder. “Ze kon heel goed de lijnen uitzetten, maar ze liet de leden en de commissies vooral hun vrije gang gaan om hun beste ding te doen. Daar was ze gewoon heel goed in. Ze hield het overzicht en kon bijsturen waar nodig, maar als voorzitter was ze zuiver in die rol, echt een bestuurder. Ze zette mensen absoluut in haar kracht”.

Op de uitvaart van Anget, donderdag, zal de harmonie voor muzikale omlijsting zorgen. “Het mooie is dat Anget dat zelf aan ons gevraagd heeft. Het was haar laatste wens richting de harmonie en wij gaan die met heel veel trots vervullen. Ik krijg er nu kippenvel van als ik het zeg. Zo moeilijk is dat”, zegt Sibbe met een brok in zijn keel, die desgevraagd vertelt dat Anget niet heeft geregisseerd wat de harmonie moet gaan spelen. “Wij hebben zelf bepaald wat wij gaan musiceren tijdens haar afscheidsdienst. Zij weet dat als wij dat zelf regelen en coördineren, dat het goed gaat zijn. Dat vertrouwen heeft ze”.

Het paradepaardje van Anget was ’t Thoeshoes in Maasbree. “Zonder Anget geen Thoeshoes”, zegt Ves Engels van ’t Thoeshoes resoluut. “Het klinkt misschien heel kort door de bocht, maar zo is het in feite wel. Zij was gewoon de sturende kracht en het aanspreekpunt. Vanaf het moment dat de plannen werden gepresenteerd bij de gemeente heeft zij dat zelfsturend burgerinitiatief omarmt,” weet Sibbe. In het begin was hij nog wat weifelachtig. “We hadden een eerdere wethouder die dat initiatief ook genomen heeft, maar die bleef wat terughoudend. Vanaf dat moment heeft Anget daar toch wel even zijn tanden in gezet, want ze is vasthoudend en dan gaat ze er ook voor”.

Toen ’t Thoeshoes werd geopend, nam burgemeester Wilma Delissen de honneurs waar. Zij benadrukte toen wat de rol van Anget is geweest. “Ze heeft ons toen ook op de hoogte gebracht van de situatie, het ziektebeeld op dat moment en hoe slecht de vooruitzichten waren. Daar waren we allemaal toch wel even van geschrokken."

Verder wil Ves nog de pastorie benoemen die is omgebouwd tot het uiteindelijke Thoeshoes. Om de pastorie om te bouwen, was er toestemming nodig van het kerkbestuur. “Anget heeft, samen met José, het voortouw genomen om kennis te maken met de nieuwe pastoor Verdela en het kerkbestuur. Daar zijn toen tevens de huurvoorwaarden van de parochie besproken en uiteindelijk goedgekeurd. Ook dat was voor ons een belangrijke horde die genomen moest worden om onze plannen te kunnen realiseren. Dankzij Anget is ook dit gelukt.”

“Ze was heel erg persoonlijk betrokken, ze stond heel dicht bij ons als ambtenaren. Het doet me heel veel”, zegt Karin Corstjens emotioneel. Zij werkte op meerdere vlakken nauw met Anget samen. “In een gesprek had je het altijd over iets persoonlijks. Ze was altijd geïnteresseerd in hoe het privé met iemand ging. Ze was ook heel toegankelijk, dus het gesprek was heel makkelijk en open om het daarover te hebben. Je schakelde van werk en privé over hele korte lijnen. We appten met elkaar, we mailden, belden, maakten afspraken. Maar we liepen gewoon bij haar naar binnen en zij kwam ook gewoon naar ons bureau als het nodig was. Ontzettend betrokken”.

Haar persoonlijke manier van leidinggeven werkte voor ambtenaren extra motiverend, denkt Karin. “Ik kan natuurlijk niet voor iedereen praten, maar als ik hoor hoe iedereen nu over Anget praat en schrijft over wat ze met haar hebben ervaren, dan denk ik dat ik voor het hele ambtenarenapparaat spreek”. Ook over haar ziekte was Anget erg open. “Ze heeft naar mijn idee zo veel kracht en moed gehad, tot februari. Ik heb persoonlijk heel nauw met haar samengewerkt bij de pilot ‘hulp in het huishouden’, die is op 1 januari van start gegaan. Dat hebben we wel nog samen met de dorpen mogen vieren eind januari, waarbij ze zo trots was op wat zij met z’n allen bereikt hadden. Dat was gewoon heel mooi”.