Door het hele museum loopt een glazen knikkerbaan. Bezoekers krijgen bij binnenkomst een knikker via de knikkerautomaat, die ze voorin de knikkerbaan kunnen plaatsen. De knikker stopt bij verschillende items in de tentoonstelling, waar bezoekers iets kunnen doen, zien of lezen. Nadat ze een activiteit hebben voltooid, kunnen ze aan een touw trekken, waarna de knikker verder rolt naar het volgende onderdeel. Op deze manier leidt de knikkerbaan de bezoekers door de hele expositie.
Geschiedenis
De tentoonstelling duikt in de geschiedenis van het knikkeren, laat zien hoe knikkers worden gemaakt en toont hoe Urselmann knikkers hergebruikt in haar kunst. "Toen ik gevraagd werd, moest ik er wel even over nadenken," vertelt Urselmann. "Normaal maak ik autonoom beeldend werk en is er iemand anders verantwoordelijk voor de inrichting van de tentoonstelling. Maar nu had ik carte blanche en kon ik het concept zelf bedenken."
Proces
Urselmann besloot niet alleen haar werk tentoon te stellen, maar ook het creatieve proces erachter zichtbaar te maken. "Wat je normaal nooit ziet, is de weg die een kunstenaar aflegt om tot een werk te komen. Vaak gaat er veel mis, zeker bij glasbewerking. Het leek me mooi om dat proces te laten zien."
Bakje
De knikkerbaan loopt in de tweede ruimte boven de bezoekers en eindigt in een bakje. Daar kunnen bezoekers besluiten om de knikker mee naar huis te nemen of deze in de 'rookkas' te ruilen voor een bijzondere exemplaar. Tijdens haar onderzoek stuitte Urselmann op bijzondere verhalen. "Na een krantenartikel over de tentoonstelling kreeg ik direct een bericht van een vrouw die net haar zolder had opgeruimd. Ze vond een knikkerzak van haar overleden partner, misschien wel 70 jaar oud, en wilde die aan mij geven. De volgende ochtend stond ze met tranen in haar ogen voor de deur. Dat maakt dit project extra bijzonder."
Andere balletjes
Naast knikkers kwamen bij de verzameling ook andere objecten tevoorschijn, zoals stuiterballetjes, magneetballetjes, dobbelstenen en zelfs postzegels. "Dat gaf me het idee om ook deze 'gevonden voorwerpen' een plek te geven in de tentoonstelling." Naast de informatieve en artistieke kanten van de expositie is er volop ruimte voor interactie. Kinderen kunnen knikkers sorteren en zelf een knikkerbaan bouwen. Buiten, voor de grote deuren van het museum, is een knikkerplek ingericht waar bezoekers echt kunnen knikkeren.
Buiten spelen
Urselmann hoopt dat de tentoonstelling kinderen inspireert om buiten te spelen. "Het zou geweldig zijn als we de kinderen van nu achter de schermen vandaan krijgen en weer lekker laten knikkeren. Als deze expositie daar een beetje aan kan bijdragen, is dat fantastisch."
De tentoonstelling opent vrijdag en is te bezoeken tot en met eind augustus.