Lindenheuvel
Janssen werd op 28 maart 1941 geboren in Grashoek, waar hij opgroeide. Aangezien hij al vroeg wist dat hij pater of pastoor wilde worden, ging hij in 1953 naar Wernhoutsburg. Hoewel hij het vanwege heimwee zwaar had, hield hij vol. “Ik zei tegen mezelf: als je daar weggaat, is het afgelopen met dat pastoor worden. Ik moest wel volhouden. Dat heb ik dus gedaan”, zei Janssen vorig jaar. Nadat hij afstudeerde, kreeg hij een benoeming bij de lazaristen in Lindenheuvel, een wijk in Geleen. Daar was hij zeventien jaar lang kapelaan. “Dat was natuurlijk een zegen, want dat mag niet iedereen. Tegenwoordig al helemaal niet meer”, aldus Janssen in 2022.
Baarlo
Nadat er in Lindenheuvel een nieuwe pastoor kwam, werd Janssen gevraagd of hij pastoor in Baarlo wilde worden. Zijn grote droom kwam uit. “Dat moet je niet twee keer vragen aan iemand van wie zijn moeder uit Baarlo komt”, zei hij glunderend. Het aanbod kon hij niet weigeren en begin 1985 werd hij geïnstalleerd. Hij werkte er 27 jaar lang. “Het was een gouden tijd voor mij. Ik word nog steeds ontroerd als ik eraan denk”, zei Janssen met een brok in zijn keel, om luttele seconden later weer in de lach te schieten bij de mooie momenten die hij in Baarlo meemaakte.
Diagnose
Met een hechte groep mensen probeerde Janssen het beste te maken van de Baarlose parochie. Hij werkte veel samen met vrijwilligers in werkgroepen om een andere weg in te slaan. Zo werd het avondwaken ingevoerd, er werden lectoren opgeleid en er werd afscheid genomen van bepaalde gewoontes. In januari 2012 moest Janssen stoppen. Op twee plekken in zijn lichaam werd kanker geconstateerd. “Dat vond ik wel best”, aldus Janssen. “Toen wist ik: het gaat niet meer, de parochie in Baarlo verdient een gezonde pastoor. De pastoor verhuist en de parochie blijft. Toen ben ik weggegaan. Dat is geen dag te vroeg geweest, want daarna ging ik ziekenhuis in, ziekenhuis uit”.
Missiehuis
De laatste jaren bracht Janssen door in het Missiehuis bij de lazaristen in Panningen. Daar voelde hij zich op zijn plek. “Ik ben ontzettend dankbaar dat ik hier mag leven en dat alle mensen hier zo hun best doen om mij goed te verzorgen. Ik heb niks anders meer te wensen dan dat. Ik ben heel tevreden en vooral heel dankbaar”, zo sloot hij het interview vorig jaar af.
Chris Janssen is 82 jaar geworden.