Het kruisbeeld werd rond 1930 met de hand gemaakt door Thies Joosten uit Egchel. In de wintermaanden werkte hij eraan, met hout afkomstig van oude sigarenkistjes. “Een stukje huisvlijt”, vertelt Piet Gommans. Zoals in veel katholieke huishoudens stond het beeld prominent in de ‘goei kamer’. Het werd zelfs ingezegend door de pastoor.
Granaat
Thies Joosten was getrouwd met Johanna Gielen uit Beringe. Het leven nam in 1944 een dramatische wending: tijdens de bevrijding van Helden werd Thies dodelijk getroffen door een granaatinslag. Na de oorlog kreeg zoon Jan het kruisbeeld van zijn moeder mee. In 1952 vertrok hij als Indië-veteraan naar Canada om daar een nieuw bestaan op te bouwen. Zijn moeder overleed kort voor zijn vertrek, maar vertrouwde hem het beeld toe: “Neem dat maar mee naar Canada.”
Familie
Decennialang stond het kruisbeeld bij Jan thuis in Quebec, als tastbare herinnering aan zijn jeugd in Egchel en aan zijn ouders. Jan groeide uit tot de oudste nog levende Indië-veteraan uit de voormalige gemeente Helden – 99 jaar is hij inmiddels. De familie besloot vorig jaar dat het beeld terug moest naar waar het thuishoort: Helden. “Opa en oma liggen hier begraven, de kinderen zijn hier geboren, en het kruis hoort hier”, vertelt Gommans.
De familie Joosten is deze week op bezoek in Nederland om meer te leren over hun wortels. Voor hen voelt het dorp nog steeds als ‘thuis’. “We hebben hier nog zoveel familie”, vertelt een van de dochters. “En het landschap, de mensen – het voelt vertrouwd.”
Museum
Het kruisbeeld is inmiddels opgenomen in de collectie van het Museum, waar het te bezichtigen is voor het publiek. “Mooi dat het terug is”. “En straks kunnen ook de kleinkinderen van de kleinkinderen komen kijken naar wat opa in die tijd heeft gemaakt.”